WOORDEN   Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω    
NAMEN Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω    
AUTEURS A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X IJ Z
 
Eenheid in geloof bewerkt eensgezindheid
Uniformiteit in godsopvatting van de Joden bewerkt onder hen uniformiteit in
handel en wandel. Bij andere volken laten niet alleen gewone mensen, maar ook
filosofen tegenstrijdige uitspraken over God horen. De uniformiteit sluit aan bij
de wet. Allen, ongeacht sekse of sociale klasse, erkennen εὐσέβεια als doel van
al hun streven.
 
Flavius Josephus, Contra Apionem II 179-181
179. Τοῦτο•
Τοῦτο: verwijst naar de in 178 beschreven wetskennis.
πρῶτον•
πρῶτον: predicatieve accusativus, congrueert met τοῦτο.
ἁπάντων•
ἁπάντων: de genitivus hangt van πρῶτον af.
τὴν θαυναστὴν ὁμονόιαν ᾑμῖν ἐμπεποίηκεν.
τὸ•
τὸ...ἔχειν..., ...δὲ...διαφέρειν: gesubstantiveerde infinitivi (verbinding: δέ), voorafgegaan door één lidwoord; subject bij ἀποτελεῖ.
γὰρ μίαν•
μίαν...καὶ τὴν αὐτὴν δόξαν: objectsaccusativus bij ἔχειν.
ἔχειν καὶ τὴν αὐτὴν δόξαν περὶ θεοῦ, τῷ•
τῷ βίῳ: βίος, ὁ: leefwijze.
βίῳ δὲ καὶ τοῖς
ἔθεσιν μηδὲν διαφέρειν, καλλίστην ἐν ἤθεσιν ἀνθρώπων συμφωνίαν
ἀποτελεῖ. 180. παρ᾿ ἡμῖν γὰρ μόνοις οὔτε περὶ θεοῦ λόγους ἀκούσεταί τις
ἀλλήλοις ὑπεναντίους•
ὑπεναντίους: attribuut bij λόγους.
, ὁποῖα•
ὁποῖα πολλὰ: zodanige dingen als in groten getale;
subject bij λέγεται en ἀποτετόλμηται.
πολλὰ παρ᾿ ἑτέροις οὐχ ὑπὸ τῶν τυχόντων•
τυχόντων: τυχών, -οντος, ὁ: (ptc. aor; τυγχάνω: treffen) de eerste de beste.
μόνον κατὰ•
κατὰ τὸ προσπεσὸν ἑκάστῳ...πάθος: al naar de stemming die bij ieder opkomt.
τὸ προσπεσὸν ἑκάστῳ λέγεται πάθος, ἀλλὰ καὶ παρά τισι τῶν
φιλισόφων ἀποτετόλμηται•
ἀποτετόλμηται: ἀποτολμάω: vermetel uitspreken.
, τῶν•
τῶν μὲν...ἐπικεχειρηκότων, ἄλλων δὲ...ἀφαιρουμένων: bijstelling bij τῶν φιλοσόφων;
οἱ μὲν...ἄλλοι δὲ: sommigen...anderen.
μὲν τὴν•
τὴν ὅλην τοῦ θεοῦ φύσιν: i.e. het bestaan van God.
ὅλην τοῦ θεοῦ φύσιν ἀναιρεῖν
τοῖς λόγοις ἐπικεχειρηκότων, ἄλλων•
τῶν μὲν...ἐπικεχειρηκότων, ἄλλων δὲ...ἀφαιρουμένων: bijstelling bij τῶν φιλοσόφων;
οἱ μὲν...ἄλλοι δὲ: sommigen...anderen.
δὲ τὴν•
τὴν...αὐτὸν πρόνοιαν ἀφαιρουμένων:
τὴν... πρόνοιαν αὐτὸν ἀφαιρουμένων;
ἀφαιρέω wordt geconstrueerd met een dubbele accusativus (een van de zaak en een van de persoon).
ὑπὲρ ἀνθρώπων αὐτὸν
πρόνοιαν ἀφαιρουμένων· 181. οὔτ᾿•
οὔτ᾿ κτλ.: sluit aan bij 180 παρ᾿ ἡμῖν…ὑπεναντίους en wordt uitgelegd in 181 ἀλλὰ κτλ..
ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασι τῶν βίων ὄψεται•
ὄψεται: vul τις als subject aan.
διαφιράν, ἀλλὰ κοινὰ•
κοινὰ: i.e. gelijk.
μὲν ἔργα πάντων ἡμῖν, εἷς δὲ λόγος•
λόγος: leer
ὁ τῷ νόμῳ
συμφωνῶν περὶ•
περὶ θεοῦ: attribuut bij λόγος.
θεοῦ, πάντα λέγων•
λέγων: predicatief participium, congrueert met λόγος.
ἐκεῖνον•
ἐκεῖνον: i.e. τὸν θεόν.
ἐφορᾶν. καὶ•
καὶ μὴν: (en inderdaad) bekrachtigt.
μὴν περὶ•
περὶ τῶν κατὰ τὸν βίον ἐπιτηδευμάτων:
= περὶ τῶν τὸυ βίου ἐπιτηδευμάτων.
τῶν
κατὰ τὸν βίον ἐπιτηδεύματων, ὅτι•
ὅτι...εὐσέβειαν: bijzin van de indirecte rede, afhankelijk van ἀκούσειεν.
δεῖ πάντα•
πάντα τἆλλα: sc. ἐπιτηδεύματα; logisch niet helemaal correct: anders dan wat? πάντα zou volstaan; waarschijnlijk ingegeven door de introductie van nieuwe zegslieden (zelfs vrouwen en slaven).
τἆλλα•
τἆλλα: crasis van τά en ἄλλα.
τέλος ἔχειν
εὐσέβειαν, καὶ•
καὶ γυναίκων: καί: zelfs.
γυναικῶν ἀκούσειεν ἄν τις καὶ τῶν οἰκετῶν.
Vertaling
Tekst
Aantekeningen
 
  Flavius Josephus
  Andere auteurs
Omhoog