|
|
|
Ἀίδης, ὁ: (= Ἅιδης, ὁ) de onderwereld, genoemd naar de heerser daarover, de god Ἅιδης (Hades). |
T9,37 |
Ἄγραυλος, -ου, ἡ: = Ἄγλαυρος; oude Attische godin met heiligdom bij Acropolis, waar mogelijk de ephebeneed afgelegd werd. |
PoO8,106 |
Ἄδραστος, -ου, ὁ: Adrastus, koning van Argos: organiseerde een veldtocht tegen Thebe. |
T9,8 |
Ἀθηνᾶ, -ᾶς, ἡ: Athene; dochter van Zeus, godin van de τέχναι. |
PP321d |
Ἀθηναῖοι, -ων, οἱ: Atheners; inwoners van Athene (Gr.). |
JA2,172 |
Ἀναξαγόρας, ου-, ὁ: Anaxagoras; 5e eeuw v.C., Jonisch natuurfilosoof. |
JA2,168 |
Ἀπολλώνιος, -ου, ὁ: ὁ Μόλων; Apollonius van Molon; 1e eeuw v.C., retor te Rhodos, auteur van Κατὰ Ἰουδαίων. |
JA2,145 |
Ἄρης, -ηος/-εως/-εος, ὁ: Ares; god van de oorlog. |
T9,17 |
Αὐξω, οῦς-, ἡ: Auxo (‘zij die vermeerdert’); een van de Charites (Gratiën) |
PoO8,106 |
