(3) adverbium

(3) neutrale markering van de vocativus

(1) voc. plur. M. ἀνήρ

(1) nom. sing. M. ἐκεῖνος

(1) gen. plur. N. οὗτος

(2) 3 sing. indic. aor. (them.), uitg.: act. τυγχάνω

(1) gen. plur. N. ὅσπερ (ὅς + -περ) (noot 1)

¹ ὧνπερ οἱ νόμοι κελεύουσι τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας: nl. τυχεῖν, dat met τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας een AcI vormt, afhankelijk van κελεύουσι.

(1) nom. plur. M. ὁ

(1) nom. plur. M. νόμος

(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. κελεύω

(1) acc. plur. M. ὁ

(1) acc. plur. N. ὁ

(1) acc. plur. N. τοιοῦτος

(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)

(2) nom. sing. M. ptc. aor. (θη), uitg.: act.
(noot 2)

² εἰσαρπάζω: meesleuren.

(3) prepositie (ἐκ/ἐξ)

(1) gen. sing. F. ὁ

(1) gen. sing. F. ὁδός

(3) partikel, verbindend (+ ontkenning)

(3) prepositie

(1) acc. sing. F. ὁ

(1) acc. sing. F. (noot 3)

³ ἑστία, ἡ: haard. De haard is asielplaats van de smekeling; men mag hem daar niet ongestraft van wegslepen.

(2) nom. sing. M. ptc. aor. (them.), uitg.: act. καταφεύγω (noot 4)

⁴ καταφεύγω: zijn toevlucht nemen.

(3) voegwoord (ὡς + -περ)

(1) nom. plur. M. οὗτος (noot 5)

⁵ οὗτοι: namelijk de tegenpartij, verwanten en vrienden van Eratosthenes.

(2) 3 plur. indic. praes., uitg.: act. λέγω

(3) partikel, verbindend+

(3) partikel (noot 6)

⁶ πῶς γὰρ ἄν: nl. ἐπὶ τὴν ἑστίαν κατέφυγεν; Want hoe zou hij naar de haard hebben kunnen vluchten?
Wat in het verleden mogelijk was, is vanuit het heden een irrealis geworden (Eratosthenes is niet naar de haard gevlucht). In de hoofdzin wordt een zogenoemde potentialis van het verleden net als de irrealis uitgedrukt door een indic. van een verleden tijd + ἄν (► 29.2.d)

(1) nom. sing. M. ὅστις

(3) prepositie

(1) dat. sing. N. ὁ

(1) dat. sing. N. (noot 7)

⁷ δωμάτιον, τό: vertrek, kamer.

(2) nom. sing. M. ptc. aor. (η), uitg.: act. πλήττω (noot 8)

⁸ ἐπλήγην: aor. pass. van πλήττω
(zie WOORDENLIJST).

(2) 3 sing. indic. aor. (them.), uitg.: act. καταπίπτω

(3) adverbium

(2) 1 sing. indic. aor. (sigm.), uitg.: act. (noot 9)

⁹ περιστρέφω: op de rug draaien.

(3) partikel, verbindend (δέ)

(1) gen. sing. M. αὐτός

(1) acc. "tweevoud" F. ὁ

(1) acc. "tweevoud" F. χείρ (noot 10)

(3) adverbium

(3) partikel, verbindend

(2) 3 plur. imperf, uitg.: act. εἰμί

(1) nom. plur. M. ἄνθρωπος

(1) nom. plur. M. τοσοῦτος

(1) acc. plur. M. ὅς (noot 11)

¹¹ τοσοῦτοι, οὕς: τοσοῦτοι, ὅσους: zoveel...als.

(2) inf. aor. (them.), uitg.: act. (noot 12)

¹² διαφεύγω: ontvluchten.

(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)

(2) 3 sing. imperf, uitg.: med. δύναμαι

(3) partikel (combinatie: οὔτε...οὔτε...οὔτε)

(1) acc. sing. M. σίδηρος

(3) partikel (combinatie: οὔτε...οὔτε...οὔτε)

(3) partikel (combinatie: οὔτε...οὔτε...οὔτε)

(1) acc. sing. N. ἄλλος

(1) acc. sing. N. οὐδείς

(2) nom. sing. M. ptc. praes. , uitg.: act. ἔχω

(1) dat. sing. N. ὅς

(1) acc. plur. M. ὁ

(2) acc. plur. M. ptc. aor. (them.) , uitg.: act. εἰσέρχομαι

(3) partikel

(2) 3 sing. indic. aor. (ps.-sigm.), uitg.: med. ἀμύνω (noot 13)

(3) partikel, verbindend+ (ἀλλά)

(3) neutrale markering van de vocativus

(1) voc. plur. M. ἀνήρ

(2) 1 sing. indic. praes., uitg.: med. οἴομαι/οἶμαι

(3) partikel

(1) acc. plur. M. ὑμεῖς

(2) inf. perf., uitg.: act. οἶδα

(3) voegwoord

(1) nom. plur. M. ὁ

(3) ontkenning (noot 14)

¹⁴ μὴ: geeft πράττοντες (niet in de vertaling uit te drukken) conditionele betekenis (► 16.3).

(1) acc. plur. N. ὁ

(1) acc. plur. N. δίκαιος

(2) nom. plur. M. ptc. praes., uitg.: act. πράττω

(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)

(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. ὁμολογέω

(1) acc. plur. M. ἐχθρός

(2) inf. praes., uitg.: act. λέγω

(1) acc. plur. N. ἀληθής

(3) partikel,verbindend+ (ἀλλά)

(1) nom. plur. M. αὐτός

(2) nom. plur. M. ptc. praes., uitg.: med. ψεύδω

(3) partikel,verbindend

(1) acc. plur. N. ὁ

(1) acc. plur. N. τοιοῦτος

(2) nom. plur. M. ptc. praes., uitg.: med. μηχανάομαι

(1) acc. plur. F. ὀργή

(1) dat. plur. M. ὁ

(3) prepositie (noot 15)

¹⁵ κατά: + gen. ten nadele van.

(1) gen. plur. M. ὁ

(1) acc. plur. N. ὁ

(1) acc. plur. N. δίκαιος

(2) gen. plur. M. ptc. praes., uitg.: act. πράττω

(2) 3 plur. indic. praes., uitg.: act. παρασκεύαζω (noot 16)

¹⁶ παρασκευάζω: hier: opwekken.

(1) acc. sing. N. (adverbiaal), superlativus πρῶτος

(3) partikel (combinatie: μὲν οὖν)

(3) partikel (combinatie: μὲν οὖν)

(2) 2 sing. imperat. aor. (stam) ἀναγιγνώσκω

(1) acc. sing. M. ὁ

(1) acc. sing. M. νόμος (noot 17)