|
Vertaalhulp 33.1 |
|
Toelichting:
|
|
01. * |
*
Περὶ
(3) prepositie
πολλοῦ
(1) gen. sing. N. πολύς
ἂν
(3) partikel
ποιησαίμην
(2) 1 sing. opt. aor. (sigm.), uitg.: med. ποιέω (noot 1)
1,
1 περὶ πολλοῦ ποιέομαι: van grote waarde achten.
ὦ
(3) neutrale markering van de vocativus
ἄνδρες,
(1) voc. plur. M. ἀνήρ
τὸ
(1) acc. sing. N. ὁ (noot 2)
2
2 τὸ ... γενέσθαι: gesubstantiveerde infinitivus, object van περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην.
τοιούτους
(1) acc. plur. M. τοιοῦτος * (noot 3)
3*
3 τοιούτους ... δικαστὰς ..., οἷοιπερ ... εἶτε: net zulke rechters als jullie zouden zijn;
ὑμᾶς
δικαστής, ὁ: rechter. (1) acc. plur. M. ὑμεῖς
ἐμοὶ
(1) dat. sing. M. ἐγώ
δικαστὰς
(1) acc. plur. M. (noot 3)
3
3 τοιούτους ... δικαστὰς ..., οἷοιπερ ... εἶτε: net zulke rechters als jullie zouden zijn; : δικαστής, ὁ: rechter.
περὶ
(3) prepositie
τούτου
(1) gen. sing. N. οὗτος
τοῦ(1) gen. sing. N. ὁ
|
|
|
πράγματος
(1) gen. sing. N. πρᾶγμα
γενέσθαι
(2) inf. aor. (them.), uitg.: med. γίγνομαι (noot 2)
2
2 τὸ ... γενέσθαι: gesubstantiveerde infinitivus, object van περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην.
οἷοίπερ
(1) nom. plur. M. οἷοσπερ (οἷος + -περ)
3
(noot 3) 3 τοιούτους ... δικαστὰς ..., οἷοιπερ ... εἶτε: net zulke rechters als jullie zouden zijn;
ἂν
δικαστής, ὁ: rechter. (3) partikel
ὑμῖν
(1) dat. plur. M. ὑμεῖς
αὐτοῖς
(1) dat. plur. M. αὐτός
εἶτε
(2) 2 plur. opt. praes., uitg.: act. εἰμί (noot 3)
3
3 τοιούτους ... δικαστὰς ..., οἷοιπερ ... εἶτε: net zulke rechters als jullie zouden zijn;
τοιαῦτα
δικαστής, ὁ: rechter. (1) acc. plur. N. τοιοῦτος *
πεπονθότες·
(2) nom. plur. M. ptc. perf., uitg.: act. πάσχω
*
εὖ
(3) adverbium
γὰρ
(3) partikel, verbindend+
οἶδ᾿
(2) 1 sing. indic. perf., uitg.: act. οἶδα (noot 4)
4
4 οἶδ᾿: = οἶδα (perf.): ik weet.
ὅτι,
(3) voegwoord
εἰ
(3) voegwoord
τὴν(1) acc. sing. F. ὁ
|
|
|
αὐτὴν
(1) acc. sing. F. αὐτός
γνώμην
(1) acc. sing. F. γνώμη
περὶ
(3) prepositie
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
ἄλλων
(1) gen. plur. M. ἄλλος
ἔχοιτε
(2) 2 plur. opt. praes., uitg.: act. ἔχω
ἥνπερ
(1) acc. sing. F. ὅσπερ (ὅς + -περ)
περὶ
(3) prepositie
ὑμῶν
(1) gen. plur. M. ὑμεῖς
αὐτῶν
(1) gen. plur. M. αὐτός (noot 5)
5,
5 ἥνπερ περὶ ὑμῶν αὐτῶν: nl. ἔχετε.
οὐκ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
ἂν
(3) partikel
εἴη
(2) 3 sing. opt. praes., uitg.: act. εἰμί
ὅστις
(1) nom. sing. M. ὅστις
οὐκ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ) (noot 6)
6
6 οὐκ ἂν εἴη ὅστις οὐκ: er zou niemand (onder jullie) zijn die niet ...
ἐπὶ
(3) prepositie (noot 8)
τοῖς(1) dat. plur. N. ὁ
| |
|
γεγενημένοις
(2) dat. plur. N. ptc. perf., uitg. med. γίγνομαι (noot 7)
7
7 γεγενημένα: ptc. perf. (N. plur.) bij γίγνομαι: gebeuren.
ἀγανακτοίη
(2) 3 sing. opt. praes., uitg.: act. (noot 8)
8,
8 ἀγανακτέω: zich ergeren aan iets: ἐπί τινι.
ἀλλὰ
(3) partikel, verbindend+
πάντες
(1) nom. plur. M. πᾶς
ἂν
(3) partikel
περὶ
(3) prepositie
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
τὰ
(1) acc. plur. N. ὁ
τοιαῦτα
(1) acc. plur. N. τοιοῦτος *
ἐπιτηδευόντων
(2) gen. plur. M. ptc. praes., uitg. act. (noot 9)
9
9 ἐπιτηδεύω: doen, in praktijk brengen.
τὰς
(1) acc. plur. F. ἡ
ζημίας
(1) acc. plur. F. (noot 10)
1010 ζημία, ἡ: straf.
|
|
|
(2) 2 plur. opt. praes., uitg.: med. ἡγέομαι
|
|
02. |
*
καὶ
(3) partikel, verbindend
ταῦτα
(1) nom. plur. N. οὗτος
οὐκ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
ἂν
(3) partikel
εἴη
(2) 3 sing. opt. praes., uitg.: act. εἰμί
μόνον
(1) acc. sing. N., adverbiaal μόνος
παρ᾿
(3) prepositie (παρά)
ὑμῖν
(1) dat. plur. M. ὑμεῖς
οὕτως
(3) adverbium
ἐγνωσμένα
(2) nom. plur. N. ptc. perf., uitg.: med. γιγνώσκω (noot 11)
11,
11 ἔγνωσμαι: perf. pass. bij γιγνώσκω.
ἀλλ᾿
(3) partikel, verbindend+ (ἀλλά)
ἐν
(3) prepositie
ἁπάσῃ
(1) dat. sing. F. ἅπας
τῇ
(1) dat. sing. F. ὁ
Ἑλλάδι
(1) dat. sing. F. Ἑλλάς (noot 12)
12·
12 Ἑλλάς, Ἑλλάδος, ἡ: Griekenland.
*
περὶ(3) prepositie
|
|
|
τούτου
(1) gen. sing. N. οὗτος
γὰρ
(3) partikel, verbindend+
μόνου
(1) gen. sing. N. μόνος
τοῦ
(1) gen. sing. N. ὁ
ἀδικήματος
(1) gen. sing. N. (noot 13)
13
13 ἀδίκημα, ἀδικήματος, τό: onrechtvaardige daad, overtreding.
καὶ
(3) partikel (verbindende combinatie: καί...καί)
ἐν
(3) prepositie
δημοκρατίᾳ
(1) dat. sing. F. (noot 14)
14
14 δημοκρατία, ἡ: democratie.
καὶ
(3) partikel (verbindende combinatie: καί...καί)
ὀλιγαρχίᾳ
(1) dat. sing. F. (noot 15)
15
15 ὀλιγαρχία, ἡ: oligarchie.
ἡ
(1) nom. sing. F. ὁ
αὐτὴ
(1) nom. sing. F. αὐτός
τιμωρία(1) nom. sing. F. τιμωρία
|
|
|
τοῖς
(1) dat. plur. M. ὁ
ἀσθενεστάτοις
(1) dat. plur. M., superlativus ἀσθενέστατος (ἀσθενής)
πρὸς
(3) prepositie (noot 16)
16
16 πρός: hier: in vergelijking met.
τοὺς
(1) acc. plur. M. ὁ
τὰ
(1) acc. plur. N. ὁ
μέγιστα
(1) acc. plur. N., superlativus μέγιστος (μέγας)
δυναμένους
(2) acc. plur. M. ptc. praes., uitg.: med. δύναμαι
ἀποδέδοται
(2) 3 sing. indic. perf., uitg.: med. ἀποδίδωμι (noot 17)
17,
17 άποδέδομαι: perf. pass. bij ἀποδίδωμι.
ὥστε
(3) voegwoord
τὸν
(1) acc. sing. M. ὁ
χείριστον
(1) acc. sing. M., superlativus (noot 18)
1818 χείριστος: (de burger) van de laagste maatschappelijke positie.
|
|
|
τῶν
(1) gen. plur. N. ὁ
αὐτῶν
(1) gen. plur. N. αὐτός
τυγχάνειν
(2) inf. praes., uitg.: act. τυγχάνω
τῷ
(1) dat. sing. M. ὁ
βελτίστῳ
(1) dat. sing. M., superlativus βέλτιστος (ἀγαθός) (noot 19)
19.
19 βέλτιστος: hier in sociaal opzicht: voornaamste.
*
οὕτως,
(3) adverbium
ὦ
(3) neutrale markering van de vocativus
ἄνδρες,
(1) voc. plur. M. ἀνήρ
ταύτην
(1) acc. sing. F. οὗτος
τὴν
(1) acc. sing. F. ὁ
ὕβριν
(1) acc. sing. F. ὕβρις
ἅπαντες
(1) nom. plur. M. ἅπας
ἄνθρωποι(1) nom. plur. M. ἄνθρωπος
|
|
|
(2) 3 plur. indic. praes., uitg.: med. ἡγέομαι
|
|