|
Vertaalhulp 29.2 |
|
Toelichting:
|
|
05 |
*
ταῦτα
(1) acc. plur. N. οὗτος
γὰρ
(3) partikel, verbindend+
ἑωρᾶτε
(2) 2 plur. imperf., uitg.: act. ὁράω
καὶ
(3) partikel
αὐτοὶ
(1) nom. plur. M. αὐτός
ἐν
(3) prepositie
τῇ
(1) dat. sing. F. ὁ
Ἀριστοφάνους
(1) gen. sing. M. Ἀριστοφάνης
κωμῳδίᾳ
(1) dat. sing. F. (noot 1)
1,
1 κωμῳδία, ἡ: blijspel, komedie.
Σωκράτη
(1) acc. sing. M. Σωκράτης
τινὰ
(1) acc. sing. M. τις
ἐκεῖ
(3) bijwoord
περιφερόμενον
(2) acc. sing. M. ptc. praes., uitg.: med.
2,(noot 2) 2 περιφέρομαι: rondzweven.
|
06 |
λέγοντα
(2) acc. sing. M. ptc. praes., uitg.: act. λέγω
τε
(3) partikel (verbindende combinatie: τε...καί)
ἀεροβατεῖν
(2) inf. praes., uitg.: act. (noot 3)
3
'3 ἀεροβατέω: door de lucht wandelen.
καὶ
(3) partikel (verbindende combinatie: τε...καί)
ἄλλην
(1) acc. sing. F. ἄλλος
πολλὴν
(1) acc. sing. F. πολύς
φλυαρίαν
(1) acc. sing. F. (noot 4)
4
4 φλυαρίαν φλυαρέω: onzin uitkramen.
φλυαροῦντα,
(2) acc. sing. M. ptc. praes., uitg.: act. (noot 4)
περὶ
(3) prepositie
ὧν
(1) gen. plur. N. ὅς (noot 5)
5
5 ὧν: plur. N., omdat πολλὴν φλυαρίαν een meervoudig begrip is.
ἐγὼ
(1) nom. sing. M. ἐγώ
οὐδαμῶς(3) bijwoord
|
07 |
σοφός
(1) nom. sing. M. σοφός
εἰμί.
(2) 1 sing. indic. praes., uitg.: act. εἰμί
*
καὶ
(3) partikel, verbindend
ταῦτα
(1) acc. plur. N. οὗτος
λέγω
(2) 1 sing. indic. praes., uitg.: act. λέγω
οὐχ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
ὡς
(3) partikel
ἀτιμάζων
(2) nom. sing. M. ptc. praes., uitg.: act.
6
(noot 6) 6 ὡς ἀτιμάζων: als zou ik minachten; ἀτιμάζω: minachten, waardeloos vinden.
τὴν
(1) acc. sing. F. ὁ
τοιαύτην
(1) acc. sing. F. τοιοῦτος
ἐπιστήμην,
(1) acc. sing. F. ἐπιστήμη
εἴ
(3) voegwoord
τις
(1) nom. sing. M. τις
περὶ
(3) prepositie
τῶν
(1) gen. plur. N. ὁ
τοιούτων(1) gen. plur. N. τοιοῦτος
|
08 |
(2) 3 sing. indic praes., uitg.: act. εἰμί
|
09 * |
*
ἀλλὰ*
(3) partikel, verbindend+ *
γὰρ
(3) partikel, verbindend+ *
ἐγώ
(1) nom. sing. M. ἐγώ
τούτων,
(1) gen. plur. N. οὗτος
ὦ
(3) neutrale markering van de vocativus
ἄνδρες
(1) voc. plur. M. ἀνήρ
Ἀθηναῖοι,
(1) voc. plur. M. Ἀθηναῖος
οὐ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
μετέχω.
(2) 1 sing. indic. praes., uitg.: act. μετέχω
*
μάρτυρας
(1) acc. plur. M. μάρτυς (noot 7)
7
7 μάρτυρας: als getuigen.
δὲ
(3) partikel, verbindend
τοὺς
(1) acc. plur. M. ὁ
πολλοὺς
(1) acc. plur. M. πολύς
ὑμῶν(1) gen. plur. M. ὑμεῖς
|
10 |
παρέχομαι,
(2) 1 sing. indic. praes., uitg.: med. παρέχω
καὶ
(3) partikel, verbindend
ἀξιῶ
(2) 1 sing. indic. praes., uitg.: act. ἀξιόω
ὑμᾶς
(1) acc. plur. M. ὑμεῖς
ἀλλήλους
(1) acc. plur. M. ἀλλήλους (acc.)
διδάσκειν
(2) inf. praes., uitg.: act. διδάσκω
τε
(3) partikel, (verbindende combinatie: τε καί)
καὶ
(3) partikel, (verbindende combinatie: τε καί)
φράζειν,
(2) inf. praes., uitg.: act. φράζω
εἰ
(3) voegwoord
πώποτε
(3) adverbium (noot 8)
8
8 πώποτε: ooit.
ἤκουσε
(2) 3 sing. indic. aor. (sigm.), uitg.: act. ἀκούω
τις
(1) nom. sing. M. τις
ὑμῶν
(1) gen. plur. M. ὑμεῖς
ἐμοῦ(1) gen. sing. M. ἐγώ
|
11 |
περὶ
(3) prepositie
τῶν
(1) gen. plur. N. ὁ
τοιούτων
(1) gen. plur. N. τοιοῦτος
διαλεγομένου.
(2) gen. sing. M. ptc. praes., uitg.: med. διαλέγομαι
*
καὶ
(3) partikel, verbindend
ἐκ
(3) prepositie
τούτου
(1) gen. sing. N. οὗτος
γνώσεσθε
(2) 2 plur. indic. fut., uitg.: med. (noot 9)
9,
9 γνώσομαι: (fut.) bij γιγνώσκω.
ὅτι
(3) voegwoord
τοιαῦτ᾿
(1) nom. plur. N. (τοιαῦτα) τοιοῦτος (noot 10)
10
10 τοιαῦτ᾿: d.w.z. lasterlijk.
ἐστι
(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. εἰμί
καὶ
(3) partikel
τὰ
(1) nom. plur. N. ὁ
ἄλλα
(1) nom. plur. N. ἄλλος
περὶ(3) prepositie
|
12 |
ἐμοῦ
(1) gen. sing. M. ἐγώ
ἃ
(1) acc. plur. N. ὅς
οἱ
(1) nom. plur. M. ὁ
πολλοὶ
(1) nom. plur. M. πολύς
λέγουσιν.(2) 3 plur. indic. praes., uitg.: act. λέγω
|