Vertaalhulp 16.2
Toelichting:
De vertaalhulp bestaat uit:
1. Morfologie
2. Syntaxis
3. Gemengde informatie
| |
Vertaalhulp 16.2 |
|
Toelichting:
|
|
| 12 |
*
πρῶτον
(3) bijwoord
μὲν
(3) partikel
γὰρ
(3) partikel, verbindend+
τρία
(1) nom. plur. N. τρεῖς
ἦν
(2) 3 sing. imperf. εἰμί
τὰ
(1) nom. plur. N. ὁ
γένη
(1) nom. plur. N. γένος
τὰ
(1) nom. plur. N. ὁ
τῶν
(1) gen. plur. M. ὁ
ἀνθρώπων,
(1) gen. plur. M. ἄνθρωπος
οὐχ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
ὥσπερ
(3) voegwoord
νῦν
(3) bijwoord
δύο,
(1) telwoord
ἄρρεν
(1) nom. sing. (noot 1)
1
1 ἄρρην/ἄρρεν, ἄρρενος: mannelijk.
καὶ
(3) partikel, verbindend
θῆλυ,
(1) nom. sing. N. θηλῦς
ἀλλὰ
(3) partikel, verbindend+
καὶ(3) partikel
|
| 13 |
τρίτον
(1) nom. sing. N. τρίτος
προσῆν
(2) 3 sing. imperf. (noot 2)
2.
2 πρόσειμι: erbij zijn, bovendien zijn.
*
τούτῳ
(1) dat. sing. N. οὗτος
δὲ
(3) partikel, verbindend
τῷ
(1) dat. sing. N. ὁ
τρίτῳ
(1) dat. sing. N. τρίτος
γένει
(1) dat. sing. N. γένος
μετέχοντι
(2) dat. sing. N. ptc. praes. μετέχω
τοῦ
(1) gen. sing. N. ὁ
ἄρρενος
(1) gen. sing. N. (noot 1)
1
1 ἄρρην/ἄρρεν, ἄρρενος: mannelijk.
καὶ
(3) partikel, verbindend
τοῦ
(1) gen. sing. N. ὁ
θήλεος
(1) gen. sing. N. θῆλυς
'ἀνδρόγυνον'
(1) nom. sing. N. (noot 3)
33 ἀνδρόγυνος: man-vrouwelijk.
|
| 14 |
τὸ
(1) nom. sing. N. ὁ
ὄνομα
(1) nom. sing. N. ὄνομα
ἦν.
(2) 3 sing. imperf. εἰμί
*
ἔπειτα
(3) bijwoord
ὅλον
(1) nom. sing. N. ὅλος
ἦν
(2) 3 sing. imperf. εἰμί
ἑκάστου
(1) gen. sing. M. ἕκαστος
ἀνθρώπου
(1) gen. sing. M. ἄνθρώπος
τὸ
(1) nom. sing. N. ὁ
εἶδος
(1) nom. sing. N. εἶδος
στρογγύλον
(1) nom. sing. N. (noot 4)
4,
4 στρογγύλος: rond.
ἄτε
(3) partikel
νῶτον
(1) acc. sing. N. (noot 5)
5
5 νῶτον, τό: rug.
καὶ
(3) partikel, verbindend
πλευρὰς
(1) acc. plur. F. (noot 6)
66 πλευρά, ἡ: zijde, flank.
|
| 15 |
κύκλῳ
(1) dat. sing. Μ. κύκλος
ἔχον.
(2) nom. sing. N. ptc. praes. ἔχω
*
χείρας
(1) acc. plur. F. χείρ
δὲ
(3) partikel, verbindend
τέτταρας
(1) acc. plur. F. τέτταρες
εἶχε
(2) 3 sing. imperf. ἔχω
καὶ
(3) partikel, verbindend
σκέλη
(1) acc. plur. N. (noot 7)
7
7 σκέλος, τό: been.
τὰ
(1) acc. plur. N. ὁ
ἴσα
(1) acc. plur. N. ἴσος
ταῖς
(1) dat. plur. F. ὁ
χερσίν,
(1) dat. plur. F. χείρ
καὶ
(3) partikel, verbindend
αἰδοῖα
(1) acc. plur. N. (noot 8)
8
8 αἰδοῖα, τά: geslachtsdelen.
δύο
(3) telwoord
καὶ
(3) partikel, verbindend
μίαν(1) acc. sing. F. εἷς
|
| 16 |
κεφαλὴν
(1) acc. sing. F. κεφαλή
ἔχουσαν
(2) acc. sing. F. ptc. praes. ἔχω
δύο
(3) telwoord
πρόσωπα
(1) acc. plur. N. πρόσωπον
καὶ
(3) partikel, verbindend
ὦτα
(1) acc. plur. N. (noot 9)
9
9 οὖς, ὠτός, τό: oor.
τέτταρα.
(1) acc. plur. N. τέτταρες
*
οἱ
(1) nom. plur. M. ὁ
δ᾿
(3) partikel, verbindend (δέ)
ἄνθρωποι
(1) nom. plur. M. ἄνθρωπος
ἐβάδιζον
(2) 3 sing. imperf. (noot 10)
10
10 βαδίζω: lopen, gaan.
ὀρθοὶ
(1) nom. plur. M. ὀρθός
ὥσπερ
(3) voegwoord
νῦν,(3) bijwoord
|
| 17 |
καὶ,
(3) partikel, verbindend
ἐθέλοντες
(2) nom. plur. M. ptc. praes. ἐθέλω
σπεύδειν,
(2) inf. praes. σπεύδω
τὰ
(1) acc. plur. N. ὁ
μέλη
(1) acc. plur. N. (noot 11)
11
11 μέλος, τό: lid; plur.: ledematen.
ὀκτὼ
(3) telwoord
τότε
(3) bijwoord
ὄντα
(2) acc. plur. N. ptc. praes. εἰμί
ἐν
(3) prepositie (noot 12)
μέρει
(1) dat. sing. N. μέρος
12
(noot 12) 12 ἐν μέρει: om de beurt.
καθίστασαν
(2) 3 plur. imperf. καθίστημι
κύκλῳ
(1) dat. sing. Μ. κύκλος
κυβιστῶντες
(2) nom. plur. M. ptc. praes. (noot 13)
13.13 κυβιστάω: duikelen, buitelen.
|
| 18 |
*
οὕτω
(3) bijwoord (οὕτω/οὕτως)
δὴ
(3) partikel
πάνυ
(3) bijwoord
δεινοὶ
(1) nom. plur. M. δεινός
ἦσαν
(2) 3 plur. imperf. εἰμί
τὴν
(1) acc. sing. F. ὁ
ἰσχύν,
(1) acc. sing. F. ἰσχύς
καὶ
(3) partikel, verbindend
δὴ
(combinatie: καὶ δὴ καί) (3) partikel
καὶ
(combinatie: καὶ δὴ καί) (3) partikel
ἐπεχείρουν
(combinatie: καὶ δὴ καί) (2) 3 plur. imperf. ἐπιχειρέω
εἰς
(3) prepositie
τὸν
(1) acc. sing. M. ὁ
οὐρανὸν
(1) acc. sing. M. οὐρανός
ἀναβαίνειν
(2) inf. praes. (noot 14)
14,
14 ἀναβαίνω: omhoog gaan.
ὡς(3) partikel
|
| 19 |
κράτιστοι
(1) nom. plur. M. κράτιστος
ὄντες,
(2) nom. plur. M. ptc. praes. εἰμί
καὶ
(3) partikel, verbindend
ἀποστερεῖν
(2) inf. praes. ἀποστερέω
τοὺς
(1) acc. plur. M. ὁ
θεοὺς
(1) acc. plur. M. θεός
τῆς
(1) gen. sing. F. ὁ
ἀρχῆς.
(1) gen. sing. F. ἀρχή
|
 |
  |