Op de grote Dionysia regisseren de dichters van de tragedies in Athene tragedies. Het theater is vol met mensen en de burgers kijken naar het toneelgebouw en richten hun aandacht op de proloog van de tragedie. En daar komt de proloogspreker naar voren uit het toneelgebouw en zegt de proloog. Daarna komen zowel de fluitspeler als het koor de dansplaats op en naderen het altaar van Dionysos. De fluitspeler blaast op zijn fluit en nu danst het koor en zingt.
De burgers bewonderen de fluitspeler en het koor. Daarna komen de acteurs naar voren en zeggen de versregels van de dichter. De toeschouwers luisteren en zijn blij met het verstand van de dichter. Want de dichter heeft de reputatie dat hij wijs is. Want de versregels van de tragedie bevatten wijsheid.
Dikwijls zijn de verhalen van de tragedie erg oud en laten de daden van de goden en mensen zien. Daarom houdt de tragedie dus steeds de geest van de burgers in haar macht en brengt tranen teweeg. Want ze is vol met verdriet en moord. De dichters onderwijzen met vakbekwaamheid de oorzaak van de smart en de moord. En nu luisteren de burgers naar het verhaal over het lot van Agamemnon.