Zoals Themistokles had aangeraden, hielden de Atheners de gezanten dus vast en na naar voren te zijn gekomen om de Spartanen toe te spreken, zei hij bij die gelegenheid openlijk dat de stad van de Atheners al een muur had, zodat ze sterk genoeg was om haar inwoners te beschermen. "Mannen", zei hij, Als jullie of jullie bondgenoten een gezantschap naar ons willen sturen, moeten jullie voortaan als naar mensen gaan die een goed inzicht hebben in wat voor ons zelf nuttig is en in onze gemeenschappelijke belangen. Want toen het ons beter leek te zijn de stad te verlaten en aan boord van de schepen te gaan, hebben we, omdat we het nut daarvan inzagen, dat zonder jullie gewaagd en alles wat we verder met jullie overlegden, (daarin) bleken we van niemand de minderen in inzicht te zijn. Ook nu lijkt het ons dus beter te zijn dat onze stad een muur heeft, en (lijkt dat) nuttiger voor de burgers van Athene en alle bondgenoten te zullen zijn. Want als wij geen muur hebben zoals de anderen, is het onvermijdelijk dat wij in de oorlogen ook niet dezelfde mening hebben. Want als er vijanden komen, zullen wij misschien besluiten niet te strijden, maar een wapenstilstand te sluiten aangezien we geen muur hebben, maar zullen de anderen (misschien) besluiten om oorlog te voeren. We moeten dus of allen zonder muren bondgenoten zijn, of menen dat ook dit juist is.