Vertaalhulp 34.2
Toelichting:
De vertaalhulp bestaat uit:
1. Morfologie
2. Syntaxis
3. Gemengde informatie
| |
Vertaalhulp 34.2 |
|
Toelichting:
|
|
| |
*
ἐσιώπων
(2) 1 sing. imperf., uitg.: act. (noot 1)
1
σιωπάω: zwijgen.
ἐγὼ
(1) nom. sing. M. ἐγώ
καὶ
(3) partikel, verbindend
ταῦτα
(1) acc. plur. N. οὗτος
οὕτως
(3) adverbium (οὕτως/ οὕτως)
ἔχειν
(2) inf. praes., uitg.: act. ἔχω
ἡγούμην,
(2) 1 sing. imperf., uitg.: M. ἡγέομαι
*
ἔδοξε
(2) 3 sing. indic. aor. (sigm.), uitg.: act. δοκέω
δέ
(3) partikel, verbindend+
μοι,
(1) dat. sing. M. ἐγώ
ὦ
(3) neutrale markering van de vocativus
ἄνδρες,
(1) voc.. plur. M. ἀνήρ
ἐψιμυθιῶσθαι
(2) inf. perf., uitg,: med. (noot 2)
2,
ψιμυθιόω: (inf. perf.: ἐψυμιθιῶσθαι) blanketten. Deze make-up (met behulp van loodwit) was een tikkeltje vulgair, maar Euphiletos wijst er hier vooral op dat zijn vrouw nog in de rouw was over de dood van haar broer en dat het zich opmaken in zo'n periode niet gepast was.
|
|
| |
τοῦ
(1) gen. sing. M. ὁ
ἀδελφοῦ
(1) gen. sing. M. ἀδελφός
τεθνεῶτος
(2) gen. sing. M.ptc. perf., uitg.: act. ἀποθνῄσκω
οὔπω
(3) adverbium
τριάκονθ᾿
(3) telwoord (τριάκοντα) (noot 3)
3
τριάκοντα: dertig. Dertig dagen is de gebruikelijke rouwperiode.
ἡμέρας·
(1) acc. plur. F. ἡμέρα
*
ὅμως
(3) adverbium
δ᾿
(3) partikel, verbindend+ (δέ)
οὐδ᾿
(3) partikel (οὐδέ)
οὕτως
(3) adverbium (οὕτως/ οὕτως)
οὐδὲν
(1) acc. sing. N. οὐδείς
εἰπὼν
(2) nom. sing. M. ptc. aor. (them), uitg.: act. λέγω (noot 4)
4
ὅμως δ᾿ οὐδ᾿ οὕτως οὐδὲν εἰπὼν: maar toch, zonder ook onder die omstandigheden iets te zeggen...
περὶ
(3) prepositie
τοῦ
(1) gen. sing. N. ὁ
|
|
| |
πράγματος
(1) gen. sing. N. πρᾶγμα
ἐξελθὼν
(1) nom. sing. M. ptc. aor. (them), uitg.: act. ἐξέρχομαι (noot 5)
ᾠχόμην
(1) 1 sing. imperf., uitg. med. οἴχομαι (noot 5)
ἔξω
(3) adverbium (noot 5)
5
ἐξελθὼν ᾠχόμην ἔξω: vertaal: ik ging het huis uit.
σιωπῇ
(1) dat. sing. F. (adverbiaal) (noot 6)
6.
σιωπή, ἡ: het zwijgen.
| |
| 15. |
*
μετὰ
(3) prepositie
δὲ
(3) partikel, verbindend
ταῦτα,
(1) acc. plur. N. οὗτος
ὦ
(3) neutrale markering van de vocativus
ἄνδρες,
(1) voc. plur. M. ἀνήρ
χρόνου
(2) gen. sing. M. χρόνος
μεταξὺ
(3) adverbium (noot 7)
7
μεταξύ: (hier: adverbium) intussen.
διαγενομένου
(2) gen. sing. M. ptc. aor. (them.), uitg.: med. (noot 8)
8
διαγίγνομαι: ertussen komen, verstrijken.
καὶ
(3) partikel, verbindend
ἐμοῦ
(1) gen. sing. M. ἐγώ
πολὺ
(1) acc. sing. N. (adverbiaal) πολύς (noot 9)
ἀπολελειμμένου
(2) gen. sing. M. ptc. perf., uitg.: med. (noot 9)
9
πολὺ ἀπολελειμμένος + gen.: ver verwijderd van, absoluut niet bewust van.
τῶν
(1) gen. plur. N. ὁ
|
|
| |
ἐμαυτοῦ
(1) gen. sing. M. ἐμαυτοῦ (gen.)
κακῶν,
(1) gen. plur. N. κακός
προσέρχεταί
(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: med. προσέρχομαι (noot10)
10
προσέρχομαι + dat.: afkomen op
μοί
(1) dat. sing. M. ἐγώ
τις
(1) nom. sing. F. τις (noot 11)
πρεσβῦτις
(1) nom. sing. F. (noot 11)
ἄνθρωπος
(1) nom. sing. F. ἄνθρωπος (noot 11)
11,
τις πρεσβῦτις ἄνθρωπος: een oude vrouw, een oud mensje; πρεσβῦτις is een adiectivum F., ἄνθρωπος, ἡ duidt een vrouwspersoon aan.
ὑπὸ
(2) prepositie
γυναικὸς
(1) gen. sing. F. γυνή
ὑποπεμφθεῖσα
(2) nom. sing. F. ptc. aor., uitg.: act. (noot 12)
12
ὑποπέμπω: stilletjes sturen. Waarschijnlijk was de vrouw die haar stuurde, haar meesteres.
ἣν
(1) nom. sing. F. ὅς (noot 13)
|
|
| |
ἐκεῖνος
(1) nom. sing. M. ἐκεῖνος
ἐμοίχευεν
(2) 3 sing. imperf., uitg.: act. (noot 13)
13,
μοιχεύω + acc.: overspel plegen met.
ὡς
(3) voegwoord
ἐγὼ
(1) nom. sing. M. ἐγώ
ὕστερον
(3) adverbium
ἤκουον·
(2) 1. sing. imperf., uitg.: act. ἀκούω
*
αὕτη
(1) nom. sing. F. οὗτος
δὲ
(3) partikel, verbindend(+)
ὀργιζομένη
(2) nom. sing. F. ptc. praes., uitg.: med. ὀργίζομαι
καὶ
(3) partikel, verbindend
ἀδικεῖσθαι
(2) inf. praes., uitg.:med. ἀδικέω
νομίζουσα
(2) nom. sing. F. ptc. praes., uitg.: act. νομίζω
ὅτι
(3) voegwoord
|
|
| |
οὐκέτι
(3) adverbium
ὁμοίως
(3) adverbium (ὅμοιος) (noot 14)
14
ὁμοίως: net zo, d.w.z.: net zo vaak als vroeger.
ἐφοίτα
(2) 3. sing. imperf., uitg.: act. (noot 15)
15
φοιτάω: dikwijls komen.
παρ᾿
(3) prepositie (παρά)
αὐτήν,
(1) acc. sing. F. αὐτός
ἐφύλαττεν
(2) 3 sing. imperf., uitg.: act. φυλάττω (noot 16)
16
ἐφύλαττεν: nl. αὐτόν: ze hield (hem) in de gaten.
ἕως
(1) voegwoord
ἐξηῦρεν
(2) 3 sing. indic. aor. (sigm.), uitg.: act. ἐξευρίσκω
ὅ
(1) nom. sing. N. ὅς (combinatie: ὅ τι)
τι
(1) nom. sing. N. τις (combinatie: ὅ τι )
εἴη
(2) 3 sing, opt. praes., uitg.: act. εἰμί
τὸ
(1) nom. sing. N. ὁ
αἴτιον.
(1) nom. sing. N. αἴτιος
|
|
| 16. |
*
προσελθοῦσα
(2) nom. sing. F. ptc. aor. (them.), uitg.: act. προσέρχομαι
οὖν
(3) partikel
μοι
(1) dat. sing. M. ἐγώ
ἐγγὺς
(2) preositie (noot 17)
17
ἐγγύς: + gen. (τῆς οἰκίας τῆς ἐμῆς); de prepositiegroep is een bepaling bij ἐπιτηροῦσα.
ἡ
(1) nom. sing. F. ὁ
ἄνθρωπος
(1) nom. sing. F. ἄνθρωπος (noot 11)
11
τις πρεσβῦτις ἄνθρωπος: een oude vrouw, een oud mensje; πρεσβῦτις is een adiectivum F., ἄνθρωπος, ἡ duidt een vrouwspersoon aan.
τῆς
(1) gen. sing. F. ὁ (noot 17)
οἰκίας
(1) gen. sing. F. οἰκία (noot 17)
τῆς
(1) gen. sing. F. ὁ (noot 17)
ἐμῆς
(1) gen. sing. F. ἐμός (noot 17)
ἐπιτηροῦσα
(2) nom. sing. F. ptc. praes., uitg.: act. (noot 18)
18,
ἐπιτηρέω: opwachten.
“Εὐφίλητε”,
(1) voc. sing. M. Εὐφίλητος
|
|
| |
ἔφη,
(2) 3 sing. imperf., uitg.: act. φημί
“μηδεμᾷ
(1) dat. sing. F. μηδείς
πολυπραγμοσύνῃ
(1) dat. sing. F. (noot 19)
19
πολυπραγμοσύνη, ἡ: bemoeizucht.
προσεληλυθέναι
(2) inf. perf., uitg.: act. προσέρχομαι (noot 20)
20
ἐλήλυθα: perfectum van ἔρχομαι.
με
(1) acc. sing. F. ἐγώ
νόμιζε
(2) 2 sing. imperat., uitg.: act. νομίζω
πρὸς
(3) prepositie
σέ·
(1) acc. sing. M. σύ
*
ὁ
(1) nom. sing. M. ὁ
γὰρ
(3) partikel, verbindend+
ἀνὴρ
(1) nom. sing. M. ἀνήρ
ὁ
(1) nom. sing. M. ὁ
ὑβρίζων
(2) nom. sing. M. ptc. praes., uitg.: act. ὑβρίζω
|
|
| |
εἰς
(3) prepositie
σε
(1) acc. sing. M. σύ
καὶ
(3) partikel, verbindend
τὴν
(1) acc. sing. F. ὁ
σὴν
(1) acc. sing. F. σός
γυναῖκα
(1) acc. sing. F. γυνή
ἐχθρὸς
(1) nom. sing. M. ἐχθρὸς
ὢν
(2) nom. sing. M. ptc. praes., uitg.: act. εἰμί
ἡμῖν
(1) dat. plur. F. ἡμεῖς
τυγχάνει.
(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. τυγχάνω
*
ἐὰν
(3) voegwoord (εἰ + ἄν)
οὖν
(3) partikel
λάβῃς
(2) 2 sing. coni. aor. (them.), uitg.: act. λαμβάνω
τὴν
(1) acc. sing. F. ὁ
θεράπαιναν
(1) acc. sing. F. (noot 21)
21
θεραπαίνα, ἡ: dienares.
τὴν
(1) acc. sing. F. ὁ
εἰς
(3) prepositie
|
|
| |
ἀγορὰν
(1) acc. sing. F. ἀγορά
βαδίζουσαν
(2) acc. sing. F. ptc. praes., uitg.: act. (noot 22)
22
βαδίζω: gaan.
καὶ
(1) partikel, verbindend
διακονοῦσαν
(2) acc. sing. F. ptc. praes., uitg.: act. (noot 23)
23
διακονέω + dat.: aan tafel bedienen.
ὑμῖν
(1) dat. plur. M. ὑμεῖς
καὶ
(3) partikel, verbindend
βασανίσῃς
(2) 2 sing. coni. aor. (sigm.), uitg.: act. (noot 24)
24,
βασανίζω: ondervragen (onder uitoefening van fysieke en/of mentale druk).
ἅπαντα
(1) acc. plur. N. ἅπας
πεύσῃ.
(2) 2 sing. indic. fut., uitg.: med. πυνθάνομαι
*
ἔστι
(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. εἰμί
δέ”,
(3) partikel, verbindend
ἔφη,
(2) 3 sing. imperf., uitg.: act. φημί
|
|
| |
“Ἐπατοσθένης
(1) nom. sing. M. Ἐπατοσθένης
Ὀῆθεν
(3) noot 25
25
Ὀῆθεν: uit ( de deme) Oë. Atheense burgers werden sinds de staatshervormingen van Kleisthenes (508) genoemd naar de deme (een administratieve eenheid) waar ze (van vader op zoon) bij hun geboorte werden ingeschreven.
ὁ
(2) nom. sing. M. ὁ
ταῦτα
(1) acc. plur. N. οὗτος
πράττων,
(2) nom. sing. M. ptc. praes. uitg.: act. πράττω
ὃς
(1) nom. sing. M. ὅς
οὐ
(3) ontkenning (οὐ/οὐκ/οὐχ)
μόνον
(2) acc. sing N. (adverbiaal) μόνος
τὴν
(1) acc. sing. F. ὁ
σὴν
(1) acc. sing. F. σός
γυναῖκα
(1) acc. sing. F. γυνή
διέφθαρκεν
(2) 3 sing, indic. perf., uitg.: act. διαφθείρω
26,
(noot 26) διέφθαρκα: perfectum van διαφθείρω
ἀλλὰ
(hier: verleiden). (3) partikel, verbindend+
καὶ
(3) partikel
|
|
| |
ἄλλας
(1) acc. plur. F. ἄλλος
πολλάς·
(1) acc. plur. F. πολύς
*
ταύτην
(1) acc. sing. F. οὗτος
γὰρ
(3) partikel, verbindend+
τέχνην
(1) acc. sing. F. τέχνη
ἔχει
(2) 3 sing. indic. praes., uitg.: act. ἔχω (noot 27)
27.”
ταύτην γὰρ τέχνην ἔχει: want dit heeft hij als vak; ταύτην: i.p.v. τοῦτο (nl. het verleiden van vrouwen), congrueert met τέχνην.
|
|
 |
  |